Panicau-de-mar
Eryngium maritimum
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Panicaut de mer, Panicaut des dunes.
Descripcioun :Lou panicau-de-mar trachis dins li mountiho de sablo mouvadisso. Se recounèis eisa emé si gròssi fueio blavenco, paumado e pougnènto. Li costo dóu pecout soun roso (fotò).
Usanço :Li racino podon èstre mesclado i tian pèr douna de goust, mai èi puléu pèr ajuda à pissa, e en generau pèr li proublèmo de ren qu'es emplegado. Ajudo peréu à lucha contro l'inflamacioun.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eryngium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 20 m
Aparado :
Vo
Liò : Mar
- Sablo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Eryngium maritimum L., 1753
Erbo-de-taurèu(-clinado)
Orobanche cernua
Orobanchaceae
Nom en français : Orobanche penchée.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-taurèu, pulèu raro au nostre, parasito l'aussent-marin, Artemisia caerulescens. L'atroubarés, adounc, majamen en ribo de mar ounte flouris à la primo. Se pòu pamens vèire sus lou viro-soulèu, es alor naturalisado. Se recounèis à si flour dóu cor blanc emé lou soumet d'un vióulet o d'un bèu blu prefouns. Coumpara emé l'erbo-de-taurèu-de-Grenier que ié sèmblo proun e que parasito li lachugo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Orobanche
Famiho : Orobanchaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 16 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Mar
- Relarg sala
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Orobanche cernua Loefl., 1758